zondag 27 januari 2013

A Perfect Winter's Day




Eén blik op de ondergaande zon was genoeg om mijn camera uit de la en mijn jas van de kapstok te grissen. Ik zag dat ik op moest schieten wilde ik de finale van deze schitterende zonsondergang niet missen. Het poldertheater verwelkomde me met open armen. Er waren verder geen kaartjes verkocht, de zaal was leeg. De adembenemende natuurfilm duurde bij elkaar niet langer dan tien minuten, terwijl de wolken boven het schouwspel een roze met paars dak vormden.

A look at the setting sun was enough to grab my camera out of the drawer and my coat from the coat rack in the hall. I saw that I had to hurry, if I didn't want to miss the finale of this magnificent sunset. The polder theater welcomed me with open arms. No other tickets were sold, the cinema hall was empty. The breathtaking nature film lasted no longer than ten minutes, while the clouds above the spectacle formed a pink with purple roof.






De volgende dag was ik al vroeg buiten. De zon was nog niet op en de polder was gehuld in dunne mist. Gespannen wachtte ik op het moment dat de zon boven de horizon uit zou komen. Werd dit opnieuw een feeëriek feest? Traag kleurde de einder even later in prachtige roze en gele pasteltinten, gevolgd door het eerste stukje zon. Mijn hart maakte een sprongetje van blijdschap. Eerst langzaam, maar daarna steeds sneller steeg een oranje bol omhoog. Met een niet aflatende ijver probeerde hij een gat in de nevel te branden, maar echt lukken wilde dat aanvankelijk niet. Het gevecht tussen zon en mist was spectaculair en toch ook weer zo heel anders dan de week daarvoor.

The next day I was early outside. The sun had not yet risen and the polder was wrapped in a thin mist. Excited I waited for the moment when the sun should come above the horizon. Would this become an enchanting moment again? Slowly the horizon coloured a little later in beautiful pink and yellow pastel tones, followed by the first little piece of the sun. My heart beated a little faster. Slowly at first, but then faster and faster, rose an orange ball into the sky. With persistence he tried to burn a hole in the haze, but at first he was not really succesfull. The battle between the sun and the fog was spectacular and yet also so very different from the week before.














Nadat de zon gewonnen had van de mist, werd de omgeving beetje bij beetje voor mij uitgepakt. Die nacht hadden mist en vorst voor een dun rijplaagje gezorgd. Het gaf de polder een nog meer winters aanzien. De zwanen en ganzen, die langzaam uit de nevel tevoorschijn kwamen, maakten er maar het beste van, in afwachting van betere weersomstandigheden. Maar voor mij was dit “A Perfect Winter's Day”, een perfecte winterdag en een onvergetelijke herinnering.

After the sun had won from the fog, the area was bit by bit unpacked for me. That night the mist and frost covered everything with a thin layer of frost. It gave the polder a more wintry look. The swans and geese, who came slowly out of the mist, made the best of it, waiting for better weather. But for me it was "A Perfect Winter's Day". An unforgettable memory.

















Vergroot zijn de foto's mooier. Klik daarvoor op de eerste foto.
Enlarged are the photos even more beautiful. Click on the first picture.


Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "Winter, een eeuwenoude toverspreuk". Over de meest favoriete foto liepen de meningen uiteen, maar de laatste foto werd erg vaak genoemd, evenals foto 4 en 5.

Thanks to all my friends abroad for their spontaneous, nice comments and praising words on my last blog. I hope we keep in touch and of course I will visit you on your own blog. 

Groetjes/Greetings, Joke

vrijdag 18 januari 2013

Winter, een eeuwenoude toverspreuk


Niets stond -in de Griekse oudheid- het geluk van moeder Demeter en vader Zeus nog in de weg na de geboorte van hun dochtertje Persephone. Jaren vol vreugdevolle momenten volgden. Het meisje groeide voorspoedig op en de band tussen moeder en dochter werd hechter en hechter.  Zo hecht dat het haar jaloerse vader begon te ergeren. Hij bedacht een plan om er een eind aan te maken. Wetend dat zijn aan lager wal geraakte broer nog steeds een vrouw zocht, besloot hij zijn inmiddels beeldschone dochter aan hem aan te bieden.

Broer Hades vond dat een uitstekend plan en op een kwade dag stond hij Persephone op te wachten om haar -met medeweten van haar vader- te ontvoeren. Voordat ze er erg in had, had Hades haar al in zijn rijtuig getrokken. Ze gilde tevergeefs om hulp. Even later was er geen spoor meer van haar te bekennen. Haar moeder had de angstkreet van haar dochter wel gehoord, maar hoe ze ook zocht, ze kon haar dochter niet meer vinden. Er was echter één getuige die gezien had wat er was gebeurd. Hij vertelde het haar, waarna ze zo woedend werd, dat ze -als godin van de landbouw- een vloek over de aarde uitsprak. Vanaf dat moment was de aarde dor en doods en groeide er niets meer. Demeter zwoer dat de vloek zou blijven bestaan totdat zij haar dochter weer in de armen kon sluiten.

Vader Zeus zat met de handen in het haar, want dit was nu ook weer niet de bedoeling. Hij besloot ten einde raad zijn dochter terug te laten halen. Broer Hades was des duivels. Voordat hij Persephone liet gaan gaf hij haar vier pitten van een granaatappel te eten. Wat zij niet wist was dat elke pit haar jaarlijks een maand aan hem zou binden, waardoor ze slechts acht maanden van het jaar bij haar moeder kon wonen.

Vanaf dat moment sluit moeder Demeter haar dochter ieder voorjaar in haar armen, waarna de vloek wordt opgeheven en de natuur weer groeit en bloeit. Maar laat in de herfst moet zij Persephone voor vier maanden terug laten keren naar Hades. De vloek treedt opnieuw in werking en de aarde wordt kil, dor en koud.


Vergroot is de foto mooier. Klik daarvoor op de eerste foto.
Vroeg in de ochtend, nevelig en koud











Een half uurtje later dan de eerste foto

Bovenstaand verhaal is een vrije bewerking van de mythe over de ontvoering van Persephone.

Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "Roemloos einde". Het was een serie waar ik zelf bij het fotograferen heel veel plezier aan heb beleefd, maar waarvan ik het ook moeilijk vond om de juiste sfeer vast te leggen. De laatste foto werd het meest als favoriet genoemd.

Thanks to all my friends abroad for their spontaneous, nice comments and praising words on my last blog. I hope we keep in touch and of course I will visit you on your own blog.

Groetjes/Greetings, Joke

donderdag 10 januari 2013

Roemloos einde......something totally different

Aangezien het mooie weer nog even op zich laat wachten, hieronder een totaal ander blog dan jullie van me gewend zijn. Hoe de serie er uit moest komen te zien wist ik wel. Maar de uitvoering daarvan was ook in dit geval makkelijker bedacht dan uitgevoerd. Want hoe laat je scherven uitkomen als kleine kunstwerkjes? Maar laat ik bij het begin beginnen.

De kerstversiering mag bij ons vaak blijven hangen tot 6 januari (Driekoningen). Daarna ben ik het dan ineens zat en weet ik niet hoe gauw ik alles weg zal halen. Nieuwsjaarsrecepties en -visites vulden echter veel gaatjes in de agenda en er bleef maar weinig tijd over om ook de kerstboom nog op te ruimen. Snel wilde ik in een verloren ogenblik de kerstballen alvast uit de boom halen. Mooie nieuwe, net dit jaar gekocht.

Voorzichtig legde ik de ballen -naar later bleek net niet ver genoeg- op de bank. Ik draaide me om om een doos te pakken. Pats.......... Het onmiskenbare geluid van een kapot vallende bal drong tot me door. Daar lag mijn mooie nieuwe kerstbal. In honderden stukjes, verspreid over een groot deel van de vloer. Wat een bende. Eerst maar opruimen. Met het stoffer-en-blik al in mijn hand, bedacht ik me. Dit waren toch eigenlijk wel mooie fotogenieke scherven. Ik kon niet nalaten om te proberen of ik van dit roemloos einde van die kerstbal nog kleine fotografische kunstwerkjes kon maken. Of ik geslaagd ben? Tja.....












Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "De mooisten van 2012 (2)". Alhoewel de keuzes verdeeld waren werden uit deze serie de twee landschapsfoto's en die van de rups het meeste als favoriet genoemd.

Thanks to all my friends abroad for their spontaneous, nice comments and praising words on my last blog. I hope we keep in touch and of course I will visit you on your own blog.

Groetjes/Greetings, Joke

zaterdag 5 januari 2013

De mooisten van 2012 (2)......Beautiful moments in 2012 (2)



Juli tot en met eind december 2012

In juli kon ik mijn geluk niet op toen er vlak voor mijn voeten een Grote Zilverreiger kwam fourageren. Voetje voor voetje sloop ik nog iets dichterbij, half verscholen achter het hoge riet.


Juli................Grote Zilverreiger (Great Egret)

Het was een wisselvallige maand en het wilde maar niet warm worden. De regen, die soms met bakken uit de lucht kwam, leverde vaak ook mooie plaatjes op als de druppels aan de bloemen bleven hangen.


Juli..........Begonia Pendula Wit

Aan het eind van juli werden de avonden warmer en het prachtige licht tijdens de zonsondergangen was een uitnodiging om nog even de polder in te fietsen. Terwijl de zwanenjongen al in diepe rust waren, waakten beide ouders over hun kroost.


Juli.......Knobbelzwanen (Mute Swan)

Augustus ging opnieuw wisselvallig en te koud van start. Er volgde een korte zomer. De libellen, vlinders en waterjuffers, waarop we zo lang gewacht hadden, waren er ook ineens.


Augustus.......Rups van  de  Ligusterpijlstaart (Sphinx ligustri)

Augustus..........Steenrode Heidelibel  (Sympetrum vulgatum)

Alhoewel de eerste twee weken van september warm waren, was het weer niet standvastig. Vaak wisselden hevige buien en blauwe luchten elkaar af.


September


De naderende herfst was in september 's morgens al goed te merken wanneer dauwdruppels de planten feestelijk versierden.


September......Vrouwenmantel (Alchemilla mollis)

In oktober realiseerden we ons dat de échte zomer niet meer zou komen. Het aantal dagen waarop het grijs en nat was nam, vooral in het westen, alleen maar toe. Ondertussen groeiden overal de paddenstoelen ...............


Oktober..............Mycena

............... kleurden de bladeren en late juffers koesterden zich nog in het herfstzonnetje.


Oktober
Hoewel het weer in november landelijk gezien niet spectaculair verschilde van het gemiddelde, verliep de maand in het westen van het land opnieuw mistig en grijs. Op de schaarse zonnige momenten konden we nog even genieten van de mooie herfstkleuren.


November
November
De feestmaand december verraste ons tot slot met een heel korte winterse periode.



Het jaar 2012 heeft mij opnieuw laten zien hoe belangrijk het is om bij de dag te leven en de mooie momenten -indien mogelijk- meteen te plukken. Vaak komen ze niet meer terug. 

“Yesterday is gone. Tomorrow has not yet come. We have only today. Let us begin.” 
Mother Teresa

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Allemaal bedankt voor jullie reacties op de foto's van mijn vorige blog "De mooisten van 2012 (1)". Meest favoriet uit deze serie was de foto van het wegvliegende lieveheersbeestje, direct gevolgd door die van het bevroren madeliefje op de eerste foto.

Thanks to all my friends abroad for their spontaneous, nice comments and praising words on my last blog and all other blogs this year. I hope we keep in touch, also next year, and of course I will visit you on your own blog.

Groetjes/Greetings, Joke

dinsdag 1 januari 2013

De mooisten van 2012 (1)......Beautiful moments in 2012 (1)

Allereerst wil ik jullie allemaal een heel goed en fotogeniek 2013 toewensen! 
I wish you all a happy, healthy and photogenic New Year! 

"There will be times when you will be in the field without a camera.  And you will see the most glorious sunset or the most beautiful scene that you have ever witnessed.  Don't be bitter because you can't record it.  Sit down, drink it in, and enjoy it for what it is!" ~DeGriff

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Toen Yvonne enige tijd geleden voorstelde om bij de jaarovergang de mooiste foto's van 2012 te publiceren vond ik dat meteen een heel leuk idee. Voortvarend ging ik aan de slag om ze uit te zoeken. Maar bij het doorlopen van mijn digitale fotomapjes vond ik steeds meer foto's, die ik in dat blog wilde opnemen. Dat werden er dus veel te veel. Andere foto's, die ik eerst nog mooi vond, haalden de eindstreep nu niet meer en verdwenen alsnog in de prullenbak.

Meteen maar opruimen dus. Voordat ik het wist was ik uren en uren bezig om alles opnieuw te bekijken. Ook wel leuk natuurlijk. Foto's, gemaakt met mijn oude camera, bleken helemaal nog niet zo slecht te zijn en andere, gemaakt met de nieuwe, bleken minder goed dan gedacht.

Uiteindelijk heb ik besloten meer dan één foto per maand op te nemen en de serie in tweeën te splitsen.
Vandaag deel 1.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Januari tot en met eind juni 2012
Na een lange veel te warme periode, waarin de wilde bloemen gewoon doorbloeiden, begon het eind januari 2012 plotseling  toch te vriezen .......

Januari 

.......... en daarna nog te sneeuwen ook. Het landschap kreeg een sprookjesachtige uitstraling, vooral toen de zon erbij kwam.

Februari 
In maart waren sneeuw en vorst verdwenen. De natuur ontwaakte uit de winterslaap. De veren werden uitgeschud.........

Maart
.........de vleugels uitgeslagen.........


Maart
............en de ooievaars begaven zich op vrijersvoeten.

Maart
Maart

En hoewel we na een lange koude en natte periode al bijna niet meer in het voorjaar durfden te geloven, bloeiden de weiden in april toch uitbundig.

April
Er werden lammetjes geboren...............


April
......jonge Meerkoetjes kropen uit het ei................

April................(Fulica atra)

.........en in natuurgebied De Groene Jonker (Nieuwkoop/Zevenhoven) zag en fotografeerde ik voor het eerst Lepelaars.

Mei...........(Platalea leucorodia)
Langzamerhand werd het echt voorjaar in Nederland. Steeds vaker maakten de vele grijze regendagen plaats voor de zon. De Gele Morgenster ging bloeien...........

Mei.......Gele Morgenster (Tragopogon pratensis subsp. pratensis)
.................en Futen bevolkten met hun jongen de sloten.

Juni.............(Podiceps cristatus)

Juni


In deel 2 zien we dat er, na lang wachten, vanaf juli ook steeds meer libellen en vlinders tevoorschijn komen. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Allemaal bedankt voor jullie reacties op de foto's van mijn vorige (mini)blog "Christmas" 

Thanks to all my friends abroad for their nice comments on my last blog. I hope we keep in touch and of course I will visit you on your own blog.

Groetjes/Greetings, Joke